Erbo-di-perlo
Lithospermum officinale
Boraginaceae
Àutri noum : Erbo-de-la-perlo, Erbo-perliero, Tè-perla.
Noms en français : Grémil officinal, Herbe aux perles.
Descripcioun :Aquelo planto, un pau grando, se recounèis majamen à si fru blanc qu'esbrihon coume de perlo. Autramen, quouro flourejo, sèmblo proun à l'erbo-de-la-pisseto, mai èi proun grando, majamen si fueio. Peréu s'atrobo pas dins li mémi relarg.
Usanço :L'erbo-di-perlo èi couneigudo pèr bèn ajuda à pissa (diuretico). Sougno li graviho dóu ren. Se pren en tisano un cop la planto seco. Servié peréu pèr leva de gran dis iue emé la grano (de bouta souto la parpello de dessouto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lithospermum
Famiho : Boraginaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiati
Ref. sc. : Lithospermum officinale L., 1753
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988